Ерлік – ешқашан ұмытылмайды

Әскери мектепті тәмамдаған соң взвод командирінің орынбасары қызметін адал атқарып, «күзде елге ораламын» деп жүрген жылдың жазында сұрапыл соғыс басталады. Қан майданның алғашқы күнінен сапқа тұрған взвод соғыс ахуалына байланысты шегіне отырып, стратегиялық маңызды нысандардан неміс әскерінің өтіп кетпеуін бақылауларына алған.
Жоғары басшылық тарапынан берілген тапсырмаларды мүлтіксіз орындаған Қожанбай Бекжанұлын соғыстың алғашқы жылы-ақ «За Отвагу» медаліне ұсынылған. Майдан алаңында аяғы мен қолынан жарақат алған Қожанбай Бекжанұлы әскери госпитальға түскенінде ауылға жетіп, 6 күн өмір сүрсем деп армандаған екен. Дәм тұзы таусылмаған жауынгер алты ай, алты жыл, сонан соң алпыс жыл ғұмыр кешеді.
Қожанбай Бекжанұлы елге оралғаннан кейін де бейбіт өмірде әртүрлі қызметтер атқарған.