Тіршілік тынысы Tirshilik-tynysy.kz ақпараттық агенттігі

№ 34 газет

30 сәуір 2024 ж.

№ 33 газет

27 сәуір 2024 ж.

№ 32 газет

23 сәуір 2024 ж.

Жаңалықтар мұрағаты

«    Мамыр 2024    »
ДсСсСрБсЖмСбЖс
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
» » Туған жердің топырағы ыстық

Туған жердің топырағы ыстық

Алғыс айту күнінің тарихы 2016 жылдан басталады. Жыл сайын көктемнің алғашқы күнінде қа­зақстандықтарға түрлі этнос өкілдері риясыз алғы­сын айтуды дәстүрге айналдыруда. Бүгін аудандық басылым арқылы ұстаз Лида Кохова өзінің жүрекжарды лебізін білдірді.

Лида Кохова – саналы ғұмырын ұстаз­дыққа арнаған жан. Орыс ұлтының өкілі Тереңөзек кентіндегі №36 Ә.Тәжібаев атындағы мектеп-лицейде ширек ғасыр­дан бері бастауыш сы­ныптың мұға­лімі ретінде еңбек етіп келеді.

Әкесі марқұм Николай Ильич Баш­құртстаннан киелі Сыр еліне 1960 жылы қоныс аударған. Осында Мария Михайловнамен бас қосып, Галя, Светлана, Лида, Люба, Роза есімді бес қыздың ата-анасы атанады.

– Ата-анам қазақ халқының кең пейіл, дархан көңілін, қонақжайлылығы мен достығы туралы көп айтатын. Терең­өзекте туып-өскен біздер үшін туған жердің топырағы ыстық. Әкеміздің Отаны туралы да жиі еститінбіз. Бірақ әкем қазақ халқынан көрген жақсылығын үнемі құлағымызға құйып отыратын. Оның достарының арасында да қазақ азаматтары бар. Саналы ғұмырында қа­ра­пайым тірлік кешкен ата-анамыз бізді де бауырмалдыққа, адалдыққа, кішіпейілдікке үй­ретті, – дейді Коховтар отбасының ортаншы қы­зы Лида Николайқызы.

Иә, кентте ағаш ұсталығымен белгілі бол­ған Николай ағаның «қолы алтын» болатын. Шеберлігімен танылған ұстаның қолынан шық­қан бұйымдар осы күні біздің де әкеміздің үйінде сақтаулы. Сандық, бесік, үстел жасаудың шебері, пеші жоқтың пешін де салып беретін. Әркез қол ұшын беруге даяр тұратын Николай ағаның адамгершілік қасиеті туралы әкемізден көп еститінбіз. Көрші-көлем, дос-жаранның ор­тасында сыйлы болған азаматтың жарқын бей­несі туралы байырғы көршілері Ырыстай, Абат, Серік, Бегалы ағалары да жылы лебіз айтудан жалыққан емес.

– Жасы біздерден едәуір үлкен Николаймен дос болдық. Машаның талай дас­тарханынан дәм таттық. Николайдың еңбексүйгіштігі сұмдық болатын. Қолы қалт етсе, балыққа барғанды ұнатады. Әкелген олжасын үлестіріп беретін. Қи­нал­ғанға қол ұшын созып, онысын ешуақытта пұлдаған емес. Темір ұста, ағаш ұста, қысқасы бе­саспап десе болады. Достықтың қадірін білетін адамның нағыз өзі болды десем, қателеспеймін, – дейді бүгінде сексеннің сеңгіріне шыққан әкем Таңатар.

Біздер де Николай ағаның төртінші қызы Любамен қатар мектепке бардық. Қазақшаға судай орыс қызының тап-тұйнақтай жүретініне қызығатынбыз. Оның әпкелеріне қарап үлгі алатынын мақтан ететінбіз. Аналары Мария Михайловнаны Маша апай дейтінбіз. Ерте көктемнен бастап базарға алдымен көкөністің неше түрінің көшетін әкеліп сататын апайдың шағын бақшасы жайқалып тұратын. Қорасындағы сиырды сауып, тауық кепесінен жұмыртқа жинап, оны ұқсатып отыратындығы нағыз еңбексүйгіш адамның қа­сиеті болатын. Қазір анасынан дарыған бұл қасиет қыздарына да дарыған болуы керек, Ли­даның есік алдындағы бау-бақшасы жайқалып тұрады.

Коховтар отбасында ұстаздық жолды үш бірдей қызы таңдады. Үлкен әпкесі Светлана мен сіңлісі Роза бірі колледжде, екіншісі бала бақшада тәрбиешілік қызметте. Лида бүгінде ұстаздық жолын­да құрметке бөленген жан. Көп­теген ма­ра­пат иесі ретінде оның шәкірттері рес­­публикалық байқауларда жеңімпаз атанып, ұстаз мерейін өсірді. 2019 жылы Лида Нико­лайқызы ҚР Білім және ғылым министрінің «Құрмет грамотасымен» марапатталды. Биылғы жылы педагог-зерт­теуші дәрежесін қорғап, жетіс­тікке жетті.

Лида Николайқызы – отбасында қазақ жі­гітіне тұрмысқа шыққан жалғыз қыз. Кезінде ата-анасы қыздарының мұндай ше­шіміне еш қарсылық танытпаған. Те­рең­өзектік Қанат Ер­ниязовтың келін­шегі Лида – әулетінде төртінші келін. Олардың Тимур, Данияр, Диана есімді балалары бар.

– Отбасымызда қазақ тілінде сөйлесе­міз. Әке­міздің үйінде қыз­дар бірі-бірімізбен қазақша сөйле­сетінбіз. Әрине, біздің Отанымыз қазақ елі. Сондықтан елімізге деген сүйіспеншілігіміз еш уақытта кемі­мейді. Ата-анамыздың аманаты ретінде олардың екінші Отанына айналған қасиетті қазақ елін құрметтеу – перзенттік парызымыз. Осында жанына жылулық пен пана, өмірлік серігін тапқан әкеміздің өле-өлген­ше айтқан өсиетіне адал болуымызға мін­деттіміз. Қазір қартайған анамыздың қасынан кез келген уақытта табылып, қолымыздан келгенше қамқорлығымызға алып отыр­ғанымызды шүкір­шілік етеміз, – дейді Лида Николайқызы.

Аналық бақытын отбасынан, елге деген қызметін ұстаздықтан тапқан Лида Николайқызы мерейлі мереке қарсаңында әрбір қазақстандық отбасында қуаныштың ортаймағанын тілейді.

Бибісара ЖАНӘЛІ


27 ақпан 2021 ж. 557 0