Бөлімше командирі һәм киномеханик

Жеңіс туын желбіретуге жастық шақтары қан мен терге малынып өткен қаһарман сырдария­лықтардың қосқан үлесі ауыз толтырып айтар­лық­тай. Олар оқ пен оттың ортасында жүріп Отанды қорғады. Ел басына күн туғанда қолына қару алып, жасақталған жауға қарсы қажыр-қайратын, батылдығы мен ерлігін көрсетіп, ақыр соңында фашистерді өз «ұясында» талқандауға қатысқан майдангерлердің есімі ел жадында. Олардың қата­рында бөлімше командирі һәм соғыс жылдарында киномеханик болған Бапабек Сақыбеков бар.

Қан майданда тілерсектен қан кеш­кен жауынгер ұрыс даласына 1942 жылы аттанған. Ол кезде 19 жас­та болған. Тереңөзек әскери комиссариаты арқылы әскер қатарына алынып, Ақтөбе қаласында әскери даярлықтан өткен. Қолға қару алып, ұрыс тәсілдерін меңгерген. Аз ғана уақыт ішінде даярлықтан өткен жас сарбаз 1942 жылдың 29 мамырында Сталинград майданына кіріскен. Алғаш барғанда 17-ші атқыштар пол­кінің құрамында болса, кейіннен 214-ші атты әскер қатарында жаумен айқасқа түскен.

Сержант шеніндегі сырдариялық жауынгер бөлімше командирі ретінде бірнеше ұрыстарда қаруластарын май­данға бастаған. Сол кескілескен шайқастарда ауыр жараланады. Де­се де Отан үшін еш аянбаған Б.Са­қыбеков госпитальда емделіп, кейін қайта майданға қосылған.

Ақтөбе қаласында даярлық кезін­­де жауынгер кинооператорлық ма­ман­дықты меңгерген. Ұрыс даласында әскери басшылар осы мамандығын жүзеге асыруға мүмкіндік беріп, Ке­ңес әскерлері азат еткен жерлерді түсіруге, сол арқылы тарихи шежіре жасауды жүктейді. Ол кезде сержант 218 гвардиялық атқыштар пол­­кінің ІІ арт дивизия құрамында бол­ған. Осында жүріп құжаттамалық де­рек­ті фильмдер түсіруге атсалыс­ты, соғыстың тірі шежіресін жасауға үлес қосты. Міне, жау жерінде сондай кадрларды түсіру сәтінде оң жақ кеудесінен оқ тиіп, ауыр жараланады. Кезекті рет госпитальда ем алады, Ұлы Жеңіс күнін тойлайды. 1945 жылдың 27 желтоқсанына дейін әс­кери міндетін өтеп, елге келген.

Бапабек Сақыбеков Германия қа­лаларына дейін барып ерлік көрсет­ке­ні үшін «Германияны жеңгені үшін» медалімен наградталған. Сондай-ақ Польшаның Вроцлов, Венгрияның Будапешт, Чехословакияның Брюне қалаларын азат етуге қатысқаны үшін Сталиннің мақтау грамоталарымен марапатталған.

Елге келгеннен кейін майдангер «ПМК-15» мекемесінде еңбек етті. Одан кейін Қараөзек станциясында жұмысшылар комитетінің төрағасы болған. Соғыстан келгеннен кейін от­басын құрып, Құдай қосқан жары  Нағима Сақыбековамен бірге 7 ұл-қыз тәрбиеледі. Ұлдары Асылбек, Аябек, Әлібек, Әділбек және қыздары Шырынкүл, Аягүл, Алтынкүлдер өсіп жетілді. Бүгінде үлкен әулетке айналып, әке есімін ардақ тұтып келеді.

– Әкеміз соғыс даласында ерлік көрсеткен. Бала кезімізде әкем май­дандағы отты күндер туралы айтып отыратын. Киномеханик болғанын, сарбаздар рухын көтеру үшін окопта жатып кинолар көрсеткенін айтатын. Ақ матаны іліп, соған әс­кери қолбасшы Чапаев туралы фильм­дерді көрсеткен. «Сол кезде ақ матаны атылған оқтар тесіп жататын» деп отыратын еді. Майдандағы кеу­десіне тиген оқ әкемізді қажытты. Сол жараның зардабынан 61 жасында дүниеден өтті. Биыл әкеміздің туғанына – 100 жыл. Біздер үшін қан кешіп, жанқиярлықпен соғысқан, бей­біт өмір сыйлауға атсалысқан әке есімін мәңгі ету – біздің парызымыз, – дейді ұлы, аудандық ардагер жүргізушілер кеңесінің төрағасы Аябек Наурызбаев.

Бірнеше рет жараланса да жау­мен шайқастан қайтпаған Бапабек Сақыбековтің ерлігі ешқашан ұмы­тылмайтыны хақ. Осы орайда, ұр­пақтары майдангер есімін жаң­ғыр­ту үшін Тереңөзек кенті көшеле­рінің біріне есімі берілсе деген ұсынысын айтады. Мұндай игі іс сырдариялық жауыргердің рухына деген тағзым болары сөзсіз.

Ердос СӘРСЕНБЕКҰЛЫ