Әлемге әйге ететін әнұраны,
Байрағым тектіліктен табылады.
Жүз отыз ұлт сыйып кеткен,
Кең ғой, шіркін, елтаңбамның шаңырағы.Бесігіне бөлеп өскен баласын,
Бар асылдан қымбат көрген анасын,
Бәрінен де биік көрген әкесін,
Бір шолайық дархан қазақ даласын.Солтүстігім – Алашорда алыптары,
Ел үшін кеткен еді жанып бәрі.
Міржақып, Жүсіпбектің, Ахметтің –
Бостандық болған еді бағыттары.Сарыарқам – сал-серінің жаны дер ем,
Көз жүгіртсем тарихқа әріге мен.
Балуан Шолақ, Ақан сері, Біржан салдар –
Тербетті ен даланы әніменен.Ұл тудырған жасайтын ұлы істерлі,
Бұл өлкеде жатқан жоқ тыныш тегі.
Абайды, Мұхтар менен Шәкәрімді
Дүниеге әкелген – Шығыс жері. Жетісуым жер жәннатым, арман жерім,
Жырдағы Құлагерім, Маңмаңгерім.
Жамбыл менен Сүйенбай, Кенендердің,
Топырағына кіндік қаны тамған жерім. Оңтүстіктігім – ең киелі аймағым,
Бір өзіңде бейбітшілік байрағым.
Сазгер Шәмші, ақын Мұхтар секілді –
Тудыратын талай қазақ қаймағын.Сыр елінде –жыршы, жырау аталары,
Күннен күнге артуда қатары әрі.
Тұрмағанбет, Молдахмет, Нартай барда,
Шайырлардың шаһары аталады.Өнер де айналған көп аты шыңға,
Шаң баспаған қанша ғасыр сатысында.
Құрманғазы, Дина мен Дәулеткерей,
Күйшілер бар қазағымның батысында. Қазағым қайсарлықты сенен көрем,
Бейбітшілік аспаны төбемде кең.
Егемен ел өрені атанғанмын,
Шекараны ұлылар шегендеген.Елім менің елдігін құрылмаған,
Ежелден-ақ белігі сырым маған:
Бір Алладан басқа ешкімге бас имеген,
Жайнамаздан өзгеге жығылмаған.Жеріне бақ-береке, ғажап толып,
Кеңінен қанат жайдың азат болып.
Ғанибет – қазақ болып туылу да,
Нағыз бақыт – өлу ғой қазақ болып. Жолында құрбан болған жаны мыңның,
Бар өлшемі осында қадіріңнің.
Тектілерден мұра болған тәуелсіздік –
Тартуы ғой қазаққа Тәңірімнің!