Спорттағы жетістік оңайлықпен келмейді
Спортпен тұрақты шұғылдану қай жаста болсаңыз да денсаулықтың мықты болуына ықпал етеді. Кейде көпшілік 40 жасқа дейін ғана спортпен шұғылданып, одан кейін жетістікке жету мүмкін емес деп ойлайды. Десе де спортты жанына серік еткендер одан асса да биіктерді бағындырып жүр. Сондай мықты спортшылардың бірі – Президенттік көпсайыстың бірнеше дүркін чемпионы Мұрат Бөдеев. Біз сырдариялық саңлақ спортшымен сұхбаттасқан едік.
– Мұрат Тұрымұлы, Қалжан ахун ауылындағы №126 мектепте алғашқы әскери дайындық пәнінен сабақ бересіз. Бірақ жұртшылық Сізді тәжірибелі спортшы ретінде жақсы таниды. Осы тұста, спорт саласындағы алғашқы қадамдарыңыз жөнінде айтып өтсеңіз.
– Өзім бұрынғы «ХХІ партсъезд» кеңшарының тумасымын. Осындағы №131 орта мектепте білім алдым. Сол мектеп қабырғасында жүргенде спортқа бейімделдік. Негізі менің спортпен шұғылдануыма әкемнің ықпалы зор. Ол кісі еркін күрестен спорт шеберлігіне үміткер болатын. Әкем үйге гір тасын, спорттық құралдар әкеліп, жаттығу жасауға баулыды. Одан бөлек әжем Күнбала қазақтан шыққан Қажымұқандардың ерліктерін әңгімелеп отыратын. Сол кісілерге ұқсағымыз келді. Содан 7-сыныптан бастап бокс үйірмесіне қатыса бастадым. Бізді боксқа баулыған ұстазымыз Жарбол Зікіряев болды. Сол кезде менімен қатар бокс үйірмесіне Арыстан Алмашев, Алмат Жұмабаев, Бақытбек Ерғалиев, Жанболат, Жұмаділдер қатысты. Ауылдағы бокс үйірмесінде осындай мықты былғары қолғап шеберлері шынықты. Біздердің спортта мықты болуымызға Қарағандыдан жоғары оқу орнын бітіріп келген Ақылбек Нұрахатов бапкердің ықпалы көп болды. Ол кісі қандай жаттығу жасау керектігін, қалай шыдамды болу қажеттілігін үйретті. Біздерді жарысқа баптап шығаратын. Мәселен, біздің кезімізде сағаттап жүгіруге машықтанған хоккейшілер болды. Міне сол спортшылардың деңгейіне жетіп, жүгіруден шыңдалуымызға Ақылбек ағайдың әдіс-тәсілдері көп көмегін тигізді. Осылайша, спорттағы алғашқы қадамдарымыз басталып, аудандық жарыстарға қатысып жүрдік.
– Көпшілігі мектеп жасында спорттық үйірмелерге қатысып, кейіннен оны жалғастырмай, тастап кетеді. Сізде де солай болды ма?
– Жоқ, спорттық жолға түскеннен кейін оны әрі қарай жалғастырдым. 1987-1991 жылдары Қарағандыдағы педагогикалық институтта «Дене шынықтыру» факультетінде жоғары білім алдым. Ол кезеңде Қарағандыда бокс спорты Қызылордаға қарағанда әлдеқайда дамыған. Ол жақтан КСРО чемпионы Серік Нұрқазов, әлем чемпионы Игорь Ружников, кәсіпқой боксшы Бақытжан Аманбаевтар шыққан. Кіл мықты былғары қолғап шеберлері шыққан жерде жүріп, бапкерлерден тәлім алдық. Мен ауылдан барғанмын. Ал менімен қатарлар – ол кезде спорт шеберлігіне үміткерлер. Содан-ақ Орталық Қазақстандағы бокстың деңгейін аңғара беруге болады. Оқу орнында оқып жүріп, облыстың атынан Жезқазған, Петропавл қалаларындағы жарыстарға қатысып, жеңімпаз, жүлдегер атандым. Қарағанды облысында Ғалым Жарылқаповтың турниріне қатысып, жүлделі ІІ орынды иелендім. Орталық Қазақстандағы шаршы алаңдағы қарсыластарым әлем кубогінің иегері А.Топаев, Қазақстан чемпионы А.Ибрагимов, Орта Азия чемпионы С.Мұсатаевтар болды. Оларға қарсы тұрудың өзі ауылдан барған біз үшін жетістік болды. Десе де Қарағандыда жарыстарға қатыса жүріп, спорт шеберіне үміткер атандым.
– Шаршы алаңда шыныққаннан кейін шәкірт тәрбиелеу ісіне қай уақыттан бастап кірістіңіз?
– Мен Қарағандыда оқып жүргенде отбасым Қалжан ахун ауылына көшіп барған. Содан жоғары білім алып келген соң сол ауылдағы №126 мектепте дене шынықтыру пәні мұғалімі ретінде сабақ бере бастадым. Алты жыл дене шынықтыру пәнінен сабақ берсем, кейіннен алғашқы әскери дайындық пәнінен бала оқытып келемін. Жалпы ұстаз ретінде бүгінгі күнге дейін 31 жылдық еңбек өтілім бар. Осы уақыт ішінде бокс пен футболдан шәкірт тәрбиелеп келемін. Алғашқы уақытта шәкірттерімнің арасынан Дархан Тұрғанов бокстан облыс чемпионы болды. Ақылбек Әбдібахитов облыстан ІІ орын, Ерлан Әбілдаев облыстан ІІІ орын иеленді. Одан кейін Нұрлыбек Зинабдинов облыс чемпионы атанды. Берік Шілдебаев, Дәурен Әкбаровтар облыстан жүлдегер болды. Қазір олар әр саланың білікті маманы атанған. Тәуелсіздік алған жылдардан кейін 10 жыл бойына футболдан балаларды дайындадым. Ал өткен жылдан бастап қана боксты қайта қолға алдым. Мектепте 2-сыныпта оқитын оқушыларды шаршы алаңға шығуға тәрбиелеп жатырмын.
– Футболдан балаларды дайындадым дедіңіз. Одан да нәтиже көрсеткен шәкірттеріңізді атап өтсеңіз.
– Футболдан 1996 жылғы туылған оқушыларды тәрбиелей бастадым. Ауыл балалары арасынан аяқ допқа икемі барлар аудан, облыс біріншіліктеріне қатысып, жеңімпаз атанды. Олардың арасынан шыққан Айбол Жақаев «Қайсар» сапында өнер көрсетті. Мейіржан Меңлібаев «Байқоңыр» құрамасында ойнады. Диас Темірханов «Қайсардың» дайындық тобында ойнап жүрді. Бұлар – республикалық чемпионаттарға қатысқан шәкірттерім. Ал 1998 жылғы туылған Данияр Сейітқазиев, Бекарыс Амангелдиевтер облыс құрамасында доп тепті. Қазір 2008-2009 жылы туылған балалар жарқын жетістікке жетіп жүр. Жақында футболдан оқушылар лигасы өтті. Аудан біріншілігінде топ жарған жасөспірімдер облыстық лигада жүлделі ІІ орынды иеленді. Футболдан осындай жетістігіміз бар.
– Сізді облыс жұртшылығы Президенттік көпсайыстың жеңімпазы ретінде біледі. Осы сайыс бойынша бір ғана емес бірнеше мәрте чемпион атандыңыз. Ең алғаш қай жылы қатыстыңыз?
– Жалпы бұл спорт түрі КСРО-ның кезінен бар. Ол кезде «Отан қорғауға дайын бол» деген атпен өткізілетін. Ондағы мақсат – халықты спортқа баулу арқылы Отанды қорғауға дайындау. Ал егемендік алғаннан кейін «Президенттік көпсайыс» болып ауысты. Халықаралық деңгейде «Полеатлон» деген атпен өткізіледі. Бұл – негізінен Олимпиадаға енгізілмей қалған спорт түрі. Елімізде Президенттік көпсайыстың 3 түрі бар. Біріншісі – 4 спорт түрінен ғимарат ішінде, екіншісі – спорттың 5 түрінен жазғы көпсайыс және үшіншісі – 7 спорт түрінен Президеттік тест. Ең алғаш мен 1991 жылы қатыстым. Сол кезде облыс чемпионы болдым.
– Спорттың бірнеше түрінен бір мезетте қатысу оңай емес шығар.
– Әрине, Президенттік көпсайыс ерекше дайындықты қажет етеді. Спортпен тұрақты шұғылданып, форманы ұстау қажет. Осы жарыстарда жеңіске жетуге бір жағдай себеп болды. Өзің де ауылдың баласысың ғой, жарыс болады десе 1-2 апта қалғанда ғана дайындалып, қатыса салатынбыз. Содан бір жолы Жалағашта «Алтын күз» спартакиадасы болды. Оған Аралдан Алтай Нұрмаханов деген жігіт қатысты. Ол спортқа ыждахаттылықпен қарап, үнемі шұғылданады екен. Сөйлескенімізде жыл бойы дайындалып, ізденетінін айтты. Соның нәтижесінде облыс чемпионы болып, республикалық жарыстарға қатысып жүрді. Сол жігіт спортқа ден қойып, дайындықты күшейтуге кеңес берген болатын. Содан күнделікті жаттығуды, жүгіруді үрдіске айналдырдым. Спорттық форманы қалыптастырдым. 2016 жылы Президенттік көпсайыс Петропавл қаласында болды. Республикалық чемпионатқа қаржы бөлінсе, кез келген жерден команда болып қатыса беруге болады. Сол жылы мен Қарағандыда тұратын інім Марат Бөдеевтің үйіне қонаққа бардым. Барған бетте інім осы Президенттік көпсайысқа баруға жолға дайындалып жатыр екен. Сол сәтте маған «Мәке, маған серік бол, чемпионатқа барып келейік» деп, бірге жолға шығып кеттік. Марат чемпионатқа дайындалған. Ал менің дайындығым жоқ. Чемпионатқа 230-дың үстінде спортшылар қатысып, інім ІІ орын алды, ал мен 11 орынға тұрақтадым. Осылайша, қыдырып барып, чемпионатқа қатысып келдім.
– Осыдан кейін Президенттік көпсайысқа дайындықты үдеттіңіз бе?
– Петропавлдағы жарыстан кейін бір кісі қатысқан 230-дың үстіндегі спортшының 10-ы ғана қазақ екенін көріп «Бұл Қазақстан чемпионаты ма, әлде Ресейдің чемпионаты ма? Өз өңірлерімізге барып, осы спорт түрін қолға алып, қазақтартың көптеп қатысуына үлес қосайық» деді. Әлгі кісінің айтқанын құптап, ауданға келіп спорт бөлімінің басшыларына айттым. Олар бізді қолдап, құптай кетті. Бұл, бір жағынан, аудан спортшылары үшін «Алтын күз» спартакиадасына дайындық болды. Сөйтіп, Президенттік көпсайысқа қаржы бөлініп, бірінші барғанда 11-ші орын алсам, келер жолы 9, одан кейін 8, 5-ші орындарға көтерілдім. 2017 жылы облыста «Халық ойындары» өткізіліп, сол жарыста ІІ орын иелендім. Артынша Қазақстан біріншілігіне қатысып, одан да ІІ орынды жеңіп алдым. Сол жолы жүгіруде қатты ауыртпалық салып жіберген болуым керек, аяғымның бұлшық еті жыртылып кетті. Осы арада шамалы үзіліс болды. Бұлшық етті қалпына келтіру үшін қажетті дәрі-дәрмек қабылдадым. Аяғым жазылып, қалыпқа келген соң жаттығуды қайта бастадым. Спорттық форманы қалыптастырып, сол 2017 жылы Тараз қаласында жылдың қорытындысы бойынша Президеттік тестке қатыстым. Осы жарыста жүзуден бірінші орын алып, ең алғаш жеңімпаз атандым. Осыдан кейін жеңісті жолым жалғасты. 40-49 жас аралығындағы Президенттік көпсайыста 2018 жылы ІІ орын, 2019 жылы Көкшетаудағы чемпионатта І орын, Ақтаудағы жазғы көпсайыста І орын, 2021 жылы Өскемендегі Қазақстан біріншілігінде І орын, Ақтаудағы жазғы сайыста І орынды жеңіп алдым және Алматыдағы Президенттік тестте абсалют чемпион атандым.
– Биылғы жыл басы да жеңіспен басталғанының куәсі болып отырмыз. Қазақтсан біріншілігінде тағы да чемпион атанып, облыс, аудан мерейін үстем еттіңіз. Бұл жолғы чемпионат қалай өтті?
– Бұл жолғы Көкшетауда өткен біріншілік тартысты болды. Бұған дейін 40-49 жас аралығында қатыссам, осы жарыста 50-59 жас аралығындағы 11 спортшымен сайысқа түстім. Алғашқы мылтық ату спорты бойынша 100 ұпайдан 66 ұпай алып, 7-ші орынға тұрақтадым. Ертеңіне 60 метр қашықтыққа жүгіруден бірінші болып келдім. Соның нәтижесімен 3-ші орынға шықтым. Одан кейін жүзуден де бірінші келіп, 2-ші орынға көтерілдім. Келесі күні ұзақ қашықтыққа жүгіру болды. Бұл күні чемпиондыққа 5 спортшы үміткер болды. Ұпай мен коэффицент нәтижесімен бәрінде де чемпион болуға мүмкіндік бар. Жүгіруде павлодарлық Бондарь есімді жігіттің мықты екендігін көпшілік ескертті. Ол ұзақ қашықтықта жүгіруде халықаралық деңгейдегі спорт шебері екен. Сол жігіт маған «Сені 17 секунд ұтсам, бірінші орынды иеленемін» деп сенімді түрде айтты. Мұндай кәнігі спортшыларға әдіс-амал қолданбаса, жеңіп кету өте қиын. Соны ескеріп, жан-жақтағы спортшылардан кеңес сұрадым. Олар «Бондарьдің артынан 10 метр қалмай жүгіріп отырсаң, мәреге жақындағанда жан-жағына қарайды. Өзімен жарысқа түсетін спортшыны көрмесе, қатты күш салмайды. Сөйтіп жеңуге болады» деді. Осыдан бір жыл бұрынғы жарыста ол менен 100 метр алға шығып кетіп, мәреге жақындағанда 80 метрге дейін ғана арақашықтықты қысқартып едім. Бұл жолы да жарыс оңай соқпасын білдім. Старт берілгеннен кейін екеуміз бір-бірімізбен жарысқа түстік. Содан соң артынан 2 метр қалмай, жүгіріп отырдым. Сөйтіп, артта қалған спортшылардан 2 айналым озып кеттік. Бір уақытта Бондарь жан-жағына қарай бастады. Мені таба алмай келе жатыр. Соңғы айналым қалғанда менен 15 метрге дейін ұзап кетті. Мәреге 50 мертдей қалғанда барып мені көрді. Бондарь 17 секундқа озбасын білді. Сөйтіп мәреге екеуміз де жетіп, мен 3 секундқа ғана кеш келдім. Нәтижесімен Қазақстан чемпионы атандым. Осындай жаста мұндай жеңістер оңайлықпен келмейді. Спортпен тұрақты шұғылданып, көп еңбектену қажет. Кейде қанша жерден мықты болғаныңмен әдіс-амалды қолдану керек болады. Соңына дейін күресіп, оған ерік-жігерің де мықты болуы тиіс. Сонда ғана шыққан биігіңнен аласармайсың.
– Қазақстанның бірнеше дүркін чемпионы атанып үлгірдіңіз. Халықаралық деңгейге шығуға мүмкіндік болмай жүр ма?
– Мүмкіндік жоқ емес. Аудандық дене шынықтыру және спорт бөлімінің басшысы М.Ерташовқа рахмет, әлемдік жарыстарға шығуға қаржы бөлуге қолдау көрсетуде. Бірақ «енді ғана халықаралық жарыстарға барамын» деп тұрғанда небір жағдайлар орын алады. 2020 жылы әлемдегі пандемия жағдайы бойынша жарыс өткізілмей қалды. Ал биыл көршілес мемлекеттегі қақтығыс бойынша тағы да бара алмайын деп отырмын. Негізгі жарыс Ресей мен Белорусь мемлекетінде болады. Сондықтан осы спорт түрі бойынша халықаралық жарыстар тоқтап тұр.
– Енді Президенттік көпсайыс бойынша шәкірт тәрбиелеу ойыңызда бар ма?
– Қазір ауылда алғашқы әксери дайындық пәні бойынша сабақ беріп жүрмін. Оның үстіне бүгінде мектепте бала саны аз. Дегенмен осы спорт түрі бойынша шәкірт тәрбиелеуді жоспарлап жүрмін. Ауданда «Алтын күз» спартакидасына қатысушыларды дайындауға атсалысып келемін. Солардың арасынан әр спорт түрі бойынша мықтыларын, жүйріктерін сыртынан бақылап, іздеп жүремін. Араларынан шығып жатса, көпсайысқа дайындайтын боламын.
– Сіздің жұбайыңыз да спортшы екенін білеміз. Ол кісі де тартысты додаларда топ жарып жүргенінен хабардармыз. Ата-анасы спортшы болса, балалары да спортты жанына серік етіп жүрген шығар.
– Әрине, спорттан алыс емес. Жұбайым Гүлмайра Сүлейменмен 1989 жылы «Алтын күз» спартакиадасында танысқанбыз. Ол біз шаңырақ көтерген 1991 жылы спорттың баскетбол, волейбол, үстел теннисінен және Президенттік көпсайыстан да облыс чемпионы болатын. Одан кейінгі уақытта қыз бен ұлымыз дүниеге келіп, біршама уақыт спорттан қол үзіп қалды. Ұл-қызымыз есейгеннен кейін мектепте дене шынықтыру пәнінен сабақ беріп, бүгінде шәкірттер тәрбиелейді. Түрлі жарыстарға, спартакиадаларға қатысып, жүлдегер атанып жүр. Қазіргі таңда қызым Жанат тұрмыста, Нұр-Сұлтан қаласында тұрады. Ал ұлым Нұрлыхан «геолог» мамандығы бойынша жұмыс істейді. Бірақ спортқа жақын, футбол ойнайды. Кіші футболдан жарыстарға қатысып жүреді.
– Мұрат аға, маңызды сұхбатыңызға рахмет! Әлемдік деңгейдегі жарқын жеңістерді тілеймін!
Сұхбаттасқан
Ердос СӘРСЕНБЕКҰЛЫ