МЕКТЕП – БІЛІМ АЙДЫНЫНДАҒЫ ҮЛКЕН КЕМЕ

Адам қанша жыл өмір сүрсе де, қандай іспен айналысса да, өмірдегі ең ұмтылмас сәттер болып мектепте өткізген уақыт қалатын шығар. Мектеп-білім айдынындағы үлкен кеме. Осы кемеде он бір жыл уақытты әр бала өткізеді.
Мектеп табалдырығын тарыдай болып аттап, он бір жыл бойы білім алып, таудай болып шығамыз. Алғашқыда мектепке келіп әрбір әріпті, әрбір санды жазып үйрену қалай қиынға соққан еді? Уақыт өте бәрі өзгерді. Жазуды да, оқуды білмейтін кішкентай балалар биылғы мектеп бітіру туралы атестатты қолдарына ұстап, үлкен өмірге жолдама алады. «Қашан ғана осы мектепті бітіремін» деп ойлайтын кездер көп болып еді. Қазір сол мектепті бітіріп шығатнымызға өзімде сене алмаймын. Көзді ашып-жұмғанша уақыт тез өтті де кетті. Соңғы қоңырау осы жылы біз үшін расында да соңғы рет соғылады. Сонша асығып бітіргім келген мектебіммен қимастықпен қоштасатын боламыз. Мектеп қабырғасында өткен қайран уақытты бағаламаппыз. Мектеп қабырғасында өткізген әрбір күн, әрбір қырық минут балалық шағымның балғын уақыты болып қала бермек. Мектеп «үлкен отбасы, ұстазымыз біздің ақылшымыз, анамыз, сыныптастарымыз жақын досымыз. Мектеппен қоштасу» балалықпен қоштасу. Мектепте біз шынайы дос табамыз, білім алып, өмірді үйренеміз. Мектеп бізге тірек беріп, жылулық пен бақыт сыйлайды. Ал ұстаздар болса бізге үйретуден еш жалықпас.Мектепте өткен уақыт адам өміріндегі шаттыққа толы кездер. Дәл осы кездер есімізде ең жарқын естеліктер болып қалады. Кейде бірінші сыныпта оқитын балаларға қарап, өзімде қайтадан сол шақтарға оралғым келеді. Басымнан қайтадан бастауыш сыныптағы қызықтарды өткізгім келеді. Өз мектебімді шын мәнінде жақсы көремін. Осында өткізген әр қырық минутты сағынатын боламын.Небәрі бір аптадан кейін Талғат Қозыбаев атындағы 131 орта мектепті бітіретің түлектердің бірімін.Мектебімен қимастықпен қоштасатын түлекпін.Арада біраз жылдар өтіп,мен,менің сыныптастарымыз үлкен азамат болып, әр қайысымыз әр жолмен кетеміз. Бірақ арада қанша жыл өтседе, қанша жасқа келсем де, қандай адам болсам да балғын балалық шақтарым өткен алтын ұям -мектебім жүрегімнің төрінде болатыны анық. Мектебім маған үлкен өмірге жолдама берді, үлкен өмірге дайындады.Енді мектебім мен үшін жауапты емес, бірақ мен мектебімнің алдында әлі қарыздармын.Мектебімдегі барша ұстаздарыма алғысым шексіз.Сол кісілердің берген білімдерінің арқасында бүгінде Грант иегері атанып отырмын.Ендігі жолы алдыма үлкен мақсаттар қойып, асқар асуларды бағындырып, елім мақтан тұтатын азамат болғым келеді. Бұл менің мәпелеп өсірген ата-анамның, ақылшы ұстазымның, алтын ұям-мектебімнің алдындағы борышым!
Зарина ЖАРБОЛОВА,
 №131 орта мектебі