Өткен күн – қазір тарих. Әсіресе тек қазіргі жай-күйі ғана көз алдымызда тұра­тын кейінгі буынға аудан орталығына сән беріп тұрған зәулім ғимараттардың тарихы қызықтырақ. Мұса Қозыбаев – қанша жыл өтсе де сыны мен сыры кетпеген аудандағы маңызды ғимараттарды сал­ған құрылысшы. Отыз жылдан астам құры­лыс бөлімінде жұмыс істеген қария денсаулығы сыр бермейінше осы саладан қол үзбеген.

Кейіпкеріміз 1950 жылдың тумасы. Тереңөзек кентінде дүниеге келіп, осы ауданның ұзақ жылғы тарихымен бірге жасасып келеді. Ауданның өсуі-өркен­деуі, талай сындарлы сәттерден өтуі – бәрі-бәрі бұл кісілердің көз алдында күні кешегі­дей сайрап тұр. Екінші дүниежүзілік соғыс бітіп, ел тұрмысы енді ғана аяққа тұрып келе жатқан тұста дүние есігін ашқан кейіпкеріміздің тағдыры оңай бол­ды дей алмаймыз. Кішкентай кезінде әкесі науқастанып, үйдің тірлігі, отбасын асырау Мұса ағамыздың еншісінде бол­ған. Әдетте ауыр тағдыр адамды ерте есейтеді деп жатамыз. Кейіпкеріміз де әкесі­нің үмітін ақтау үшін небәрі 16 жасы­нан бастап ауыр жұмысты қол еткен. Кеңес үкіметі кезінде кәсіптік-техни­калық училищеде білім алып, 1967 жылы құрылыс саласында еңбек жолын бастаған. Білгені мен тәжірибесі аға буынның тәрбиесімен үйлесім та­уып, құрыш­қол құрылысшы талай зәулім ғимарат­тың іргесін қалаған.

– Уақыт зымырап өтіп жатыр. Құры­лыс­ты бала күнімде кәсіп етіп бастап едім. Үйренгеніміз көп болды. Аудандағы маңыз­ды мекемелердің әр кірпіші қолы­мыздан қаланды. Аудандық емхана, прокуратура мекемесі, С.Сейфуллин, А.Тоқмағам­бетов ауылындағы, Іңкәрда­рия­­дағы мектеп – бәрінің алғашқы тасы қалай қаланғанына дейін көз алдымда. Кейін соңымыздан ерген буынға біз де білгені­мізді үйреттік. Көшеде көре қалса әлі күнге «ұстаз келе жатыр» деп тікесінен тік тұрып, сәлемдеседі. Жиырма бес жыл брига­дир болдым. Адал еңбек пен маңдай тер адамды ешқашан жерге қаратпайды. Бұл менің әлі күнге балаларыма, немерелеріме айтып отыратын бас­ты қағидам, – дейді Мұса Қозыбаев.

Жұмыс бабында қауіппен қатар келген тұстар болғанын да жасырмады кейіпкері­міз. Ауыр еңбекті қол етіп, қазіргі таң­да денсаулығы сыр бергені де жасырын емес. Бірақ адал еңбек ағамызды шың­даса, құрыш білектің қуатын жұмсап сал­ған ғимараттардың қызығын кейінгі буын әлі күнге көріп келеді.

Бас редактордың тапсырмасымен, жұ­мыс уақытында кейіпкеріміздің шаңы­рағы­на арнайы бас сұқтық. Аға да, апа да үйде екен, құрақ ұшып қарсы алды. Мұса Қозыбаевтың зайыбы Съезкүл Оразаева – саналы ғұмырын ұстаздық жолға арнаған жан. Бала тәрбиелеу ісінде елеулі еңбек сіңірген ардагер №35 мектеп-лицейдің ардагері, бүгінде бас­тауыш ардагерлер ұйымының мүшесі. Зейнет демалысына шықса да, қоғам өмірінен, бала тәрбиелеу ісінен бір сәт қол үзген емес. Журналист болып кейіпкеріңді зерделеу үшін шаңырағына барғанда жан-жағыңды бақылап, әр сөзді қалт жібермеуге тырыса­сың. Отау құрғандарына елу жыл­ға жуықтаған қариялардың арасындағы сыйластық кейінгі буынға үлгі. Бір-біріне қамқор болып, сіз-біз десіп отырған жан­дардың өнегелі өмірі де, саналы ғұмыры да кейінгі буынға тәрбие көзі боларлықтай.

Балаларына тәлімді тәрбие беріп, адал­дықты әркез өсиет ететін жандардың үш баласы бар. Бүгінде оқуын оқып, түрлі салада елеулі еңбек етіп жүрген жандар ата-анасына немере-жиен сүйгізіп, бір-бір шаңырақтың түтінін түтетіп отырған жайы бар. Үлкені Айгүл – ана жолын жалғап, ұстаздық мамандықты кәсіп еткен. Ұлдың үлкені Айбек – ауыл шаруашылығы бөлімінде жұмыс істейді. Ата-ананың бабын келтіріп отырған келін Назым – жеке кәсіпкер. Кіші ұл Айдос – ветеринария саласының маманы. Қазыналы қарттыққа үлкен абыроймен жеткен ақылгөй қария­лар бүгінде ұл-қыздан тараған екі жиен мен алты немеренің сүйікті ата-әжесі.

– Мен орыс тілі пәнінен сабақ бердім. Бір салада табан аудармай еңбек етіп, зейнет демалысына шықтым. Ағаңмен 1978 жылы шаңырақ көтердік. Қазір немерелердің қызығына тоймай, осы­лардың тілеуқоры болып жүрген жайы­мыз бар. Отбасымызбен қазақы құнды­лықтарды, салт-дәстүрді берік ұстауға тырысамыз. Бірақ балалардың бірнеше тілді қатар меңгеруін құп көріп, жастайы­нан орыс тілін де игертуге күш саламыз. «Өзге тілдің бәрін біл, өз тіліңді құрметте» деген. Аудандық газеттің әр нөмірін жібермей оқимыз. Газетке жария­ланатын мақалалардың тақырыптық ауқы­мы жыл өткен сайын кеңейіп келеді. Оң өзгеріс, алға жылжу, ұдайы ізденістің нәтижесі, журналистердің қажырлы еңбе­гі әр мақаладан анық көрініп тұрады. Жұмыс­тарың жемісті болсын, айналайын, – деп жылы лебізін білдірді Съезкүл апай.

Иә, ата-анаға «балаң жақсы» дегенін­дей, бізді де газет туралы оң пікірлер арқаландырады. Айтпақшы, Мұса ағаның еңбегі жоғарғы басшылықтан ұдайы еле­ніп отырған. Кеңес заманындағы марапатты былай қойғанда, кейінгі жылдары алған «Алғысы» да жетерлік. Соның ішінде 2018 жылы алған ҚР Инвестиция­лар және даму министрлігінің арнайы «Құрмет грамотасының» шоқтығы биік. Одан бөлек әр жылдардағы облыс, аудан әкімдерінің және құрылыс басқармасы басшыларының Алғыс хаттары да бар. Бұл – құрыш қолды құрылысшыға халықтың, елдің, құрылысшы қолынан шыққан ғимарат­тардың игілігін көріп келе жатқан көп­тің алғысы десек, артық айтқандық емес.

Ер азаматтың үш міндетінің бірі – ұрпа­ғына үй салу болса, түгел аудан әлі күнге игілігін көріп келе жатқан ғимараттардың кірпішін қалаған қарияның қызығынан қиындығы көп салада атқарған еңбегі орасан. Адамды құрметке бөлейтін – еңбек. Өнегелі ісімен кейінгі ұрпаққа тәлімді тәрбие беріп отырған қазыналы қариялар ұрпағына әркез адал еңбекті үгіттейді. Сіз-біздігі жарасқан жандарға зор денсаулық тілегіміз келеді.